Stoornis posters

Zeer minimalistische grafische ontworpen posters die bepaalde stoornissen verbeelden.
Gemaakt door Patrick Smith.

Dat mens moet opgesloten worden!

Afgelopen week hebben alle afstudeerders van onze academie een tekst moeten schrijven en foto’s moeten aanleveren aan de groep 3^e jaar Viscom ( visuele communicatie) die verantwoordelijk zijn voor onze afstudeerpublicatie.
Gister zaten zij in Het Grote Vleeshok ( zo worden onze gemeenschappelijke werkruimtes op de afdeling genoemd) de inzendingen te bekijken. Vorig jaar heb ik dit project ook mogen doen, dus mijn nieuwsgierigheid was groot en ik ging erbij staan. 

Na de Mode en Textiel afdeling was Viscom en de beurt, en al snel zei de ene tegen de ander “je moet eens bij Sanne Willemsen van fotografie kijken!” terwijl ze een bedenkelijk gezicht trok. Ik dacht eerst dat er een grapje gemaakt werd aangezien ik er gewoon bij stond. Maar aan de volgende opmerkingen kreeg ik door dat ze niet wisten dat die naam bij mij hoorde. Ze keken naar een aantal duistere foto’s, uit elkaar gescheurde hoofden, ‘vieze’ wallen, doodshoofden en armen waarin gesneden was en termen als tbs, schizofreen en isoleercel. “Jezus, wat een donkere boel hier. Kijk dat dan! Ik word er helemaal naar van. Zou dit echt zijn of nep? Het ziet er wel heel mooi uit maar in beide gevallen is dit echt gemaakt door een zieke geest. Dat mens moet echt opgenomen worden!” 

Toen draaide ze zich om en vroegen aan mij wat ik ervan vond. Ik antwoordde  “Nou, dat het naar moet aanvoelen is de bedoeling. Maar dat ik met dit soort thema’s en mensen werk betekend niet dat ik zelf ook gestoord ben en opgesloten moet worden”. Je zag ze schrikken; “Huh!? Is dit van jou?? Maar je bent anders zo vrolijk enzo…Het is dat ik je ken, anders had ik gedacht dat je gestoord was..”

Fotomiddag met clienten :)

Buiten dat ik heel actief met mijn project bezig ben, organiseren we ook fotomiddagen voor cliënten  Hier kunnen cliënten zich zelf voor opgeven en zoals hun wensen op de foto gaan.

Hieronder de grootste schat van het terrein ;) Kijk, en snap waarom!
Zijn badmuts had ie toch maar thuisgelaten. Hij wilde liever met zijn super hippe nieuwe aanwinst: zijn werkbril! ( hij werkt niet :P)
Ook de kraag was zijn eigen idee. Net zoals de pose die volgens hem bij de kraag hoorde. Heerlijke vent!
Hij vroeg zich na het zien van de foto's wel af waar ik zijn haar had gelaten... XD

Enzo..

Steeds vaker krijg ik te horen dat mijn vrijwilligerswerk op m'n projectplek niet echt belangrijk is, mijn project gaat boven alles. Als ik dan zeg dat dat vrijwilligerswerk juist ook onderdeel ervan is, krijg ik vreemde gezichten. "Hoezo dat? Je kan je tijd beter in je foto's steken". "Nou!" zeg ik dan, "voor de mensen zelf en de verhalen!". "Verhalen? Wat ga je dan doen met hun verhalen?"

Nou! Zeg ik dan. Dit!

Enzo...

Foto's!

Vandaag een van de deelnemers van het project gefotografeerd...vastgeketend in een dwangbuis-brancard!! ( of hoe zoiets heet ) Nooit gedacht dat ik iemand zover zou krijgen zonder ervoor te moeten betalen haha!

SUPERVET!

Ofja....

vond ik in ieder geval ghehe :P

Scriptie..

And again,
and again,
and again,

and again...

"Denk eraan dat je geen geneeskunde of psychologie studeert dus probeer ook niet op een universitaire manier onderzoek te doen, want voor uw op leiding is dat niet relevant en interessant."

HELP! 

Uit een gesprek..

"Er zijn drie dingen die ik echt niet lust, en ze beginnen allemaal met een W.

Watermeloen, kiwi, en banaan"

MCDD-ish

Een van de deelnemers van mijn project heeft de diagnose MCDD gekregen. Als ik meer over hem te weten wilde komen, moest ik daar maar op googlen zei hij.

Opvallend is dat deze stoornis in de twee ziekte-classificatie-systemen, (ICD en DMS,  jawel, er zijn er twee! ) deze multiple-complex developmental disorder niet als erkende stoornis is opgenomen, en is het blijkbaar een kinderstoornis is, hoewel ik toch te maken heb met een volwassen vent.
Op de vele websites hierover komen spectaculaire termen voorbij als : jeugdbourderline, ppd-nos, autismespectrumstoornis, denkstoornissen ( vind ik zelf een heel bizar woord),  magisch denken ( een prachtig woord) , paranoia en megalomanie (wattemanie?), neologismen en glossolalie ( dit zijn blijkbaar termen voor ‘vreemd taalgebruik’),   desintegratiestoornis van de kinderleeftijd, en de mooiste is nog jeugdschizofrenie waar ze dan zelf achterzetten dat schizofrenie bij kinderen erg zeldzaam is en dat in bepaalde onderzoeken word beweerd dat schizofrenie bij kinderen niet eens kan ( HUH?!)

Tussen alle termen door geloof ik dat het er op neer komt dat mensen die als MCDD-er verklaard worden, extreme woede-angst-en paniekaanvallen hebben en fantasie en werkelijkheid moeilijk kunnen onderscheiden, en sociaal ook niet heel sterk zijn ( of hebben ze woede-angst-en paniek aanvallen omdat ze zich niet begrepen voelen en daardoor wanhopig raken en contact met anderen gaan vermijden? Ik roep maar wat…).

Gelukkig heeft een moeder van een zoontje met MCDD een videoclip gemaakt om ‘op ontroerende wijze de problematiek beeldend te maken in de hoop het ( let op het woordegebruik)  speciale kind ( in dit geval de ouders, of specifieker; de moeder want vader boeit het allemaal niet zoveel in het filmpje) beter worden begrepen en meer respect krijgen’, zoals de website vermeld. Het is zelfs zo erg dat moeders compleet instort en afgevoerd word met de ambulance. Arme mama! Maar zeg, hoe zat het nou met uw kind? ( dat het als ouder vreselijk zwaar is, twijfel ik absoluut niet aan. Maar om je kind nou als hell neer te zetten…dit filmpje valt naar mij idee meer in de anti-rookcampagne: Pas op! Uw kind is slecht voor uw gezondheid! Begin er niet aan.)

Google doet er nog een schepje bovenop om tijdens het afspelen van het filmpje op youtube een reclame eroverheen te gooien die Autismecursussen aanbied, ook voor schoolgroepen.
( It’s all ‘bout the money)

( de video kan ik hier niet uploaden, hieronder staat de titel)

Nou heb ik in de tijd dat ik nu bezig ben met mijn project zo ongeveer 194327832492 de vraag gekregen ‘of het niet eng is met die mensen’. En na deze opsomming van symptomen – en dan natuurlijk vooral het woord ‘woede-aanval’, zullen vrij weinig mensen mijn antwoord ( NEE!) niet geloven. Des te meer ben ik ontzettend blij met mijn besluit dit project te gaan doen! En nog meer gericht om ook ‘the bright side of life’ erin te verwerken. Yesh!

Uit een gesprek..

"Ik heb nooit liefde gehad.
Nooit.

Alleen maar geweld..

En als je begon te huilen..

kreeg je er gewoon klappen bij.."