De photobooth-avond was erg leuk! Samen met de activiteitenbegeleider en de enige bewoner die enthousiast was, hebben we super leuke foto’s gemaakt. En natuurlijk moest ik er ook op :P
De opkomst tijdens de photobooth avond was zeer minimal.
Eerlijk
gezegd, heb ik het nog nooit zo rustig gezien. Er waren in totaal 4 bewoners,
waarvan 2 na een paar potjes poolen weer weg gingen omdat er toch niks te doen
was, 1 voor de gratis koffie en koekjes kwam en 1 heb ik zelf opgehaald. Van
die laatste wist ik dat hij dit soort dingen erg leuk vind, maar hij wist
blijkbaar niet dat er die avond wat te doen was.
De poster die ik had gemaakt waren afgedrukt en bij de leiding van de
verschillende huisjes neer gelegd met de vraag of ze die wouden ophangen. In
veel huisjes is dat niet gebeurt, en de posters die opgehangen zijn, waren op
de dag van de photobooth ALLEMAAL weggehaald. Ook op de vraag of medewerkers
die avond de bewoners wilden motiveren om te komen is amper gehoor aan gegeven.
We hebben het hier dus niet alleen te maken met een moeilijk
te motiveren doelgroep, maar ook met moeilijk te motiveren medewerkers...!
Alles wat ondernomen
word, zo ook de zaterdagavonden waar ik als vrijwilliger stond, word wegens te
weinig animo stopgezet. Zo nu dus ook de zaterdagavonden. Medewerkers verliezen
hun motivatie hierdoor ook, omdat het volgens hen toch geen zin heeft. Maar zo
gaat het natuurlijk nooit werken! Zo kom je in een neerwaartse spiraal van ongeïnteresseerde en ongemotiveerde mensen en zal er nooit wat gebeuren. En de
invloed daarvan gaat veel verder dan alleen de Enjoy it! organisatie.
Medewerkers geven hun cliënten mee dat je moet volhouden, dat je hard moet werd
om er te komen, enz enz enz. Als zij zelf de hoop op gaan geven hun cliënten te
motiveren, weerspiegelt dit net zo hard in de motivatie van de cliënten Slechte
zaak, lijkt mij.
Je werkt daar toch ter bevordering van de levensomstandigheden
van de cliënten... Maar goed, ik kom natuurlijk net kijken in dit wereldje!
